Obraz zaśnieżonej trawy w środku lata ma przyciągać uwagę przechodnia. Być zestawieniem na tyle intrygujących, niepasujących do siebie elementów, by wzbudzić jego zainteresowanie. W surrealizmie tym osadzone są różnorodne znaczenia. Do otoczenia wprowadzony zostaje element niepokojący, który ma być zapłonem dla uruchomienia krytycznego myślenia, do autorefleksji. Wykreowana nadrealistyczna przestrzeń jest reakcją na zaistniałą sytuację – pozwoliliśmy na powolną, a w końcu ostateczną destrukcję autentycznego domu żydowskiego, podczas gdy w tym samym czasie trzysta metrów dalej powstawało wielomilionowe przedsięwzięcie, według ich autorów mające na celu ochronę istniejących jeszcze zabytków architektury drewnianej (bilgoraj21.pl). Planowanie Muzeum Żydów Biłgorajskich w białoruskiej synagodze w tym kontekście wydaje się jeszcze bardziej absurdalne. Fotografia uwydatnia pustkę po domu, który finalnie wymrożono, a co wpisuje się w skład konstruowania narracji dostosowanych do regionalnych potrzeb. Ta zimowa reprezentacja przywodzi na myśl skojarzenia skuwania lodem, paraliżowania, obezwładniania – osadzania Żydów w rzeczywistości zmitologizowanej zarówno obecnie jak i w przeszłości. Zamrożenie dla Żydów terytorium to kolejna możliwa ścieżka odbioru instalacji.

Wydruk fotografii na materiale billboardowym, wykorzystywanym w produkcji reklamy to link do uwikłania w sprawę kapitalizmu.